Beginsels van Toewyding

Ons sluit hierdie Bybelstudie-handleiding met ‘n oorsig van ‘n aantal beginsels vir ‘n suksesvolle geloofslewe af, sodat volgelinge van die Here Jesus hierdie groot waarhede ter harte kan neem:

Die belydenis van sonde

Ons leef in ‘n tyd waarin min aandag aan ‘n gevalle mensdom se grootste probleem gegee word, naamlik sonde. Die argument word dikwels aangevoer dat aangesien Jesus Christus vir ons sonde gesterf het, alle sonde outomaties vergewe word. Christus het inderdaad die straf vir almal se sondes betaal (Jes. 53:5; Ef. 1:7; 1 Pet. 2:24), maar hierdie sondes moet bely word voordat dit vergewe word (1 Joh. 1:9). Die belydenis van sonde vereis implisiet ook die versaking (Spr. 28:13) van die oortredings van God se wet van die liefde (Matt. 22:37-39; Rom. 13:8-10).

Christene kan nog sondig (1 Kor. 10:12; Jak. 3:2; 1 Joh. 1:8), en wanneer hulle dit wél doen, kla Satan hulle by God se troon aan (Op. 12:10). Indien hulle hierdie sondes dadelik bely en laat staan, tree Christus as Voorspraak vir hulle in, omdat Hy alle belyde sondes op grond van sy versoeningswerk aan die kruis vergewe. Hy verwerp Satan se aanklagte teen hulle omdat die prys reeds betaal en die betrokke Christene se verhouding met God weer herstel is (1 Joh. 2:1-2).

Ons moet baie sensitief vir sonde wees en na die Heilige Gees luister wanneer Hy ons van sonde oortuig (Joh. 16:7-8). As ons die Heilige Gees se waarskuwings ignoreer en moedswillig sondig, bedroef ons Hom (Ef. 4:25-32). Wanneer ons sien dat ander Christene aan versoekings toegee en sodoende die Gees bedroef, moet ons hulle op ‘n simpatieke maar reguit manier help en vermaan (Gal. 6:1; Heb. 3:13), anders val hulle verder terug en word deur sonde gebind (Heb. 12:14-15). Sonde moet dadelik erken, bely en laat staan word (Ps. 32:5; Kol. 3:8-9; Heb. 12:1,4). As ons werklik die Here liefhet, is ons daartoe verbind om sonde te haat (Ps. 97:10; Spr. 8:13).

Andrew Murray (Living the new life) sê: “Die opdrag in verband met sonde is dat dit elke dag na die Een toe gebring moet word wat dit kan wegneem, naamlik God. Ons moet leer dat sondebelydenis een van die grootste voorregte van die kind van God is. Ek moet my sonde deur belydenis aan God oorgee, dit aflê en God se vryspraak daarvoor aanvaar. Ek moet dit in die oond van God se liefde gooi, wat soos ‘n vuur teen sonde brand. Net God alleen kan sonde wegneem. Die Christen verstaan dit nie altyd nie. Hy het ‘n ingebore neiging om sonde te bedek, dit as minder belangrik voor te stel, of om dit net te verwerp as hy tot God nader. Hy bedek sy sonde met die werke wat hy reeds vir die Here gedoen het, en beplan om nog te doen. Jong Christen, as jy die vrede van volkome vergifnis en die goddelike reiniging van sonde wil ervaar, moet jy seker maak dat jy jou sonde reg bely. In die ware belydenis van sonde het jy een van die mees geseënde voorregte van ‘n kind van God, en die geheim van ‘n kragtige geestelike lewe:

• Laat jou belydenis baie duidelik wees. Die voortdurende, onseker en vae belydenis van sonde doen meer kwaad as goed. Begin met een sonde. Laat dit by jou duidelik wees dat dit ‘n sonde is, en gee dit deur belydenis aan God oor. God bevry ons deur Jesus Christus van sonde. In só ‘n belydenis is daar krag en seën opgesluit.
• Laat jou belydenis eerlik en opreg wees. Lewer die sondige daad uit wat weggeneem moet word. Belydenis beteken die aflegging van sonde. Gee dit aan die Here oor, wat jou daarvoor sal vergewe en ook daarvan sal reinig. Moet dit nie bely as jy nie van harte begeer om daarvan verlos te word nie. Belydenis is slegs van waarde as ek my sonde voor God aflê en staak.”

In sy slotopmerkings sê Andrew Murray dat die grootste struikelblokke in die weg van belydenis die volgende is: (a) onkunde oor sonde, (b) vrees om met jou sonde na God toe te gaan, (c) die poging om met iets goed na God toe te kom, en (d) ongeloof in die krag van Jesus se bloed, en in die rykdom van sy genade. Andrew Murray het ook die feit beklemtoon dat sonde dadelik bely moet word, sonder pogings om dit eers minder sleg te laat lyk of self te laat staan. Jy moet net so, in jou sondige toestand, na God toe kom. Dit mag ook nodig wees om jou sonde teenoor ander mense te bely indien jy teen hulle oortree het (Jak. 5:16).

Volkome en onmiddellike vergifnis word beloof aan diegene wat hulle sonde bely en hulle geloof in die versoeningswerk van Jesus Christus stel (1 Joh. 1:9). Hy verbreek die werke van die duiwel in ons lewe (1 Joh. 3:8). God sy dank wat aan ons die oorwinning oor sonde gee deur onse Here Jesus Christus (1 Kor. 15:57).

Heelhartige toewyding aan Christus

Helena Garratt (The threefold cord) sê die volgende oor ons toewyding aan Jesus Christus:

“Een is julle leermeester: Christus” (Matt. 23:8). So baie mense probeer om die wêreld te behaag, die kerk te behaag en hulleself te behaag, maar hulle probeer so min die Here Jesus te behaag. Verwerp alle meesters behalwe Christus. Die lewe is wonderlik eenvoudig wanneer jy net een Persoon hoef te behaag.

Die Here Jesus het gesê: “Kom na My toe... en leer van My” (Matt. 11:28-29). Jy kan nie van Jesus leer as jy nie by Hom is nie. Volg Hom en leer van Hom deur sy Woord (Joh. 5:39) en deur sy Gees (Joh. 16:13-14). Ons leef in ‘n tyd van intensiewe onderrig. As ‘n persoon geen geleerdheid het nie, word daar nie baie van hom gedink nie. Om in hierdie wêreld in aansien te wees, moet ons die wetenskappe, tale, kunste en verskeie vaardighede leer, want geleerdheid word hoog aangeslaan behalwe wanneer ons van die Here Jesus geleer het. Daar is baie mense wat as opgevoed en kundig beskou word, maar wat nooit in die skool van God was nie. Tóg is dit die enigste vorm van geleerdheid wat deur God aanbeveel word: “Laat hy wat wil roem, hom hierop beroem dat hy verstaan en My ken, dat Ek die Here is” (Jer. 9:24).

Dit is slegs wanneer ons naby Jesus Christus is dat die grootheid van die liefde sterker as die liefde vir grootheid is. Ons moet ons oë van alle ander dinge af wegdraai en op Jesus gevestig hou (Heb. 12:1-2). Hy moet die middelpunt van ons lewens en al ons aktiwiteite wees – ook in die kerk. Die belangrikste vraag is nie hoeveel werke ons doen nie, maar hoeveel die Here Jesus deur ons doen. “Die vuur sal elkeen se werk op die proef stel, hoedanig dit is” (1 Kor. 3:13). Slegs die werke wat Jesus deur ons gedoen het, sal die vuurproef voor sy regterstoel kan deurstaan. Laat ons vol van die liefde van Christus wees.

Die kruis van Jesus

“Christus [het] vir ons sondes gesterf” (1 Kor. 15:3). “My teologie op hierdie oomblik,” het die sterwende C.H. Spurgeon aan ‘n vriend gesê, “bestaan uit vyf klein woordjies: Jesus het vir my gesterf.”

Indien ons ware volgelinge van Jesus Christus wil wees, moet ons altyd in die gekruisigde Christus roem deur ten nouste met sy kruisdood te identifiseer (Matt. 16:24; 1 Kor. 2:2). Eerw. P. Jones het gesê: “Hoe verder ons van die kruis af wegdryf, hoe minder passie het ons vir die redding van siele – ongeag of ons in leerstelling of in die praktyk wegdryf.” Charles Finney het gesê: “Waar die ontwyking van die kruis begin, daar eindig ware godsdiens.”

Die kruis is ‘n doodsinstrument – ons oue mens moet gekruisig word sodat ons aan die dood van Christus gelykvormig kan word (Rom. 6:1-6). Ons moet vir onsself en vir die wêreld sterf (Gal. 6:14). Die kruis stel ons ook in staat om voortdurende selfverloëning te beoefen (Luk. 9:23). Ons kan nie sonder ‘n kosteberekening ‘n lewe lei wat vir Christus aanneemlik is nie. Eerw. E.W. Moore het gesê: “Ons onvermoë om te kan ly, is die swak deel van ons Christelike lewe.” Andrew Murray het gesê: “Ons word geleer om lyding te verwag: die kruis is die simbool van ons geloof, en die Man van smarte is ons Leidsman.” Kruisdra is nie vandag meer populêr as wat dit was toe Jesus na Gólgota toe gegaan het nie.”

Pas op vir vervalsings van die evangelie van Jesus Christus. Die wêreld en die duiwel het nog altyd ‘n godsdiens sonder ‘n kruis bevorder. Vir die ware dissipels van Jesus Christus is die kruis egter die middelpunt van hulle geloof, en dus die krag van God (1 Kor. 1:17-18; Kol. 1:19-20).

Geloof

Sonder geloof is dit onmoontlik om God te behaag (Heb. 11:6). God skenk aan ons ware geloof deur die Heilige Gees wanneer ons die evangelieboodskap hoor of lees. Ons is dan geestelik verlig en in staat om geloof vir redding in God die Vader en in sy Seun, Jesus Christus, te stel (Ps. 13:3; Ef. 5:14; Joh. 14:1). Die ongelowiges is diegene wat nie in die Here Jesus Christus as hulle Verlosser glo nie (2 Kor. 4:4). Selfs al “glo” hulle ook in afgode, beskou die Bybel hulle nie as gelowiges nie, omdat hulle nie in die enigste ware Verlosser van die wêreld glo nie. Die Here Jesus het beloof dat Hy die Heilige Gees sou stuur: “...en as Hy kom, sal Hy die wêreld oortuig van sonde... omdat hulle in My nie glo nie” (Joh. 16:8-9).

Bowen het gesê: “Kan jy sien dat die sonde van ongeloof ‘n baie eienaardige sonde is? Dit is hierdie sonde alleen wat die poort van die hemel vir jou toesluit. Die vreeslike ding omtrent dié sonde is dat dit ‘n passiewe en sluimerende bestaan voer. Dit veroorsaak geen beroering in jou hart nie en het ook nie ‘n vaste voorkoms nie. ‘n Woord wat in toorn uitgespreek word, weergalm tot diep in jou hart, maar ongeloof is net ‘n toestand wat homself nie deur bepaalde simptome openbaar nie. Dit is ‘n atmosfeer waarin jy leef, en omdat jy jouself nog nooit in ‘n ander atmosfeer begewe het nie, skok dit jou nie. Hierdie is egter die sonde van alle sondes, en totdat jy leer om dit bo alle ander sondes te haat, is daar min hoop dat jy daarvan verlos sal word. Die weg van stryd teen ander sondes begin by ‘n stryd teen ongeloof, omdat die lewe van alle sondes in ongeloof verskuil is. As jy hierdie sonde kan oorwin, dan oorwin jy ook al die ander.”

Al die probleme wat ooit in die wêreld ingekom het, het as gevolg van twee dinge gekom – om na die leuens van die duiwel te luister, en om God nie te glo nie. Elke denkbare seëning kom op presies die teenoorgestelde manier – om ‘n dowe oor na die duiwel te draai en ten volle in God te glo. As jy God onderskat, dan sal jy jou vyand oorskat. Moet nooit probeer om Satan self te konfronteer nie. Dit is die Here se werk. Die houding wat die Here van ons vra om teenoor die duiwel in te neem, is om hom te weerstaan (Jak. 4:7). Satan sal weggaan wanneer die Here hom beveel om dit te doen, en nie voor die tyd nie.

Versoeking word verdryf as dit voor ‘n lewende geloof te staan kom, dit is Christus in die gelowige. Versoeking kan nie geloof oorwin nie, omdat geloof alle versoekings oormeester. Wanneer versoeking egter twyfel teëkom, gaan dit maklik by hierdie deur van Satan in en oorwin die twyfel.

“Geloof floreer die beste in ‘n hart wat vir altyd van alle eiegeregtigheid, selfverdediging, selfhelp en hoop op eie vermoëns ontledig is” (dr. Whyte). Oswald Chambers het gesê: “Geloof wat van homself seker is, is geen geloof nie. Net geloof wat van God seker is, is geloof.” ‘n Gebrek aan geloof is die een ding waaroor Christus sy volgelinge verkwalik het (Matt. 17:19-20; Mark. 4:40; Luk. 18:8). Die dissipels het die Here Jesus gevra om aan hulle meer geloof te gee (Luk. 17:5). Ons geloof moet versterk en opgebou word (Judas v.20).

Wanneer God ‘n groot taak het wat uitgevoer moet word, vertrou Hy dit aan ‘n persoon met ‘n sterk geloof toe. Dit is nie ons bekwaamheid, ons vaardighede of ons talente wat die deurslag gee nie, maar ons geloof. Geloof vertrou die Here vir alles. As medewerkers van God (1 Kor. 3:8) moet ons geloof in God hê, ook in die moeilikste omstandighede, en ons liggame dissiplineer terwyl ons die Here dien (1 Kor. 9:27; Rom. 6:13). Stockmayer het gesê: “In die geestelike lewe leer ons om in die geloof alleen te wandel, in die nouste assosiasie met God, sonder om ooit vir ‘n oomblik na die lewe van gevoel terug te keer. Geloof beroep hom net op die Woord van God, sonder om op emosies ag te slaan.”

God se leiding

“Die Here gee wysheid, uit sy mond kom kennis en verstand... Want wysheid sal in jou hart kom, en kennis vir jou siel lieflik wees... Vertrou op die Here met jou hele hart en steun nie op jou eie insig nie. Ken Hom in al jou weë, dan sal Hy jou paaie gelykmaak” (Spr. 2:6,10; 3:5-6; vgl. Ps. 23:3).

Helena Garratt sê: “Wanneer ‘n pad voor ons oopgaan, en daar twyfel is of die Here ons langs daardie weg lei, moet ons eers wag voordat ons ‘n finale besluit neem, want God is nooit haastig nie. Wanneer die leiding sterk, vinnig en aanhoudend is, kan ons byna seker wees dat dit nie van die Here af kom nie. Stel die saak in ‘n eenvoudige gebed aan die Here Jesus en los dit daar. Indien jou hart opreg teenoor Hom is, sal hy die oortuiging wegneem as dit van Satan af kom, maar dit versterk as dit van Homself af kom. Moet nooit oorhaastige besluite neem nie! Ons mag lank op ‘n antwoord wag, maar moenie op grond daarvan dink dat God nie jou gebede beantwoord nie, want God se tyd is sy eie en Satan s’n is nie. In al my jare van ondervinding was daar nie een geval waarin God ‘n haastige besluit van my verwag het nie. Die goue reël is: oortuigings wat van die Here af kom, bestaan voort, soos die kennis van jou redding, maar indrukke van alle ander soorte vervaag weer ná ‘n tyd van gebed en geduldige wag op die Here. In die meeste gevalle kom impulsiewe gedagtes om dinge te doen, nie van God af nie. Satan meng gereeld in ons lewens in, en die Here doen dit selde.”

Dit is slegs wanneer ons ophou om op ons eie insig en neigings te steun, dat ons ware leiding sal ervaar. Daar is net een ding wat werklik saak maak, en dit is dat God se wil sal geskied (Rom. 12:1-2; Fil. 2:13). Die Here lei ons gewoonlik net een tree op ‘n keer. Aangesien ons nie self ons lewensweg na die hemel toe bepaal nie, hoef ons nie al die detail oor God se leiding vooraf te ken nie. Ons moet net naby aan Hom bly en volg waarheen Hy ons lei (Ps. 25:12). Hy sal sy vrede aan jou gee wanneer jy die regte besluite neem (Fil. 4:7).

Weerstaan die duiwel

Die Heilige Gees is nie net aan ons gegee om vrymoedigheid te hê om die evangelie van Jesus Christus in ‘n vyandige wêreld te verkondig nie (Hand. 1:8), maar ook om die duiwel te weerstaan (Ef. 6:10-11), asook ander teëstanders (1 Kor. 16:9). Ons moet baie teëstand verwag, want ons is by die stryd tussen die koninkryk van God en die koninkryk van Satan betrokke E.C. Millard het gesê: “As ons nie enige teëstand in ons werk kry nie, moet ons op ons knieë gaan en sê: ‘Here, ek het ‘n baie voorspoedige tyd – daar móét iets verkeerd wees.’ Pas op vir voorspoed sonder enige teëstand! Wanneer ‘n persoon met die Heilige Gees vervul is, of hy belangrik en of hy onbelangrik is, sal Satan sê: ‘Ek moet alles moontlik doen om daardie Christen teë te staan.’ Laat ons die Here vra om ons met die moed van die Heilige Gees te vervul.”

Dr. A.B. Simpson het nooit ‘n gemaklike lewe verwag of gesoek nie. Hy het gesê: “Wat sou ons van Jesus gedink het as ons Hom aangetref het waar Hy na plesier soek en sy eie gerief probeer bevorder?” Die enigste kroon wat ‘n getroue volgeling van Jesus ooit van die wêreld of van ‘n vleeslike kerk sal kry, is ‘n doringkroon.”

Die duiwel val ook die gebedslewe van Christene aan in ‘n poging om hulle te laat ophou bid. A.P. Wilkes het gesê: “Dikwels wanneer ons bid voel ons die teenwoordigheid van die vyand aan, daardie muur van weerstand, die leë gevoel, die stilte van God, ons onvermoë om in sy teenwoordigheid te kom, en die gevoel dat gebed eintlik geen doel dien nie. Dit is die werking van die teëstander. ‘n Vasberade, gelowige beroep op alles wat die Verlosser deur die storting van sy bloed vir ons gedoen het, sal ons in staat stel om deur die muur van weerstand te breek, die vyand terug te dryf en van ons meer as oorwinnaars in die stryd te maak.” Ons moet die skild van geloof opneem (Ef. 6:16), wat ‘n vaste vertroue in die oorwinning van die Here Jesus op Gólgota is, en al die bose gedagtes van ongeloof, materialisme, rebellie en ontmoediging wat van die duiwel af kom, afweer. Geen plek moet aan die duiwel gegee word nie (Ef. 4:27). Dit is makliker om die vyand buite te hou, as om van hom ontslae te raak nadat hy reeds ingekom het.

Persoonlike toewyding

Ek het ‘n duidelike begrip van die intensiteit van die stryd tussen die koninkryke van God en Satan. Ek besef ook dat die belangrikste gevegsterrein in die harte en gedagtes van mense op die planeet aarde is. Satan probeer om die opperheerskappy te kry deur die meeste van die mense te mislei om God en sy verlossingsplan deur Jesus Christus te verwerp. Hy beïnvloed hulle om volgens die hartstogte van hulle gevalle natuur te wandel. Ek wy myself daaraan toe om my verhouding met die Here Jesus deur ‘n onwankelbare geloof in Hom te versterk. Ek kyk van my menslike swakhede af weg en vertrou slegs op wat Hy deur my kan doen. Ek sal elke dag my kruis opneem en die gekruisigde en verrese Verlosser volg op die weg waarop Hy my lei. Ek besef die noodsaaklikheid daarvan om vir leiding op die Here te wag, en ook eers te bid voordat ek besluite neem. Ek sal myself aan God onderwerp, die volle wapenrusting opneem en die duiwel weerstaan wat daarop ingestel is om dissipels van Christus aan te val, te ontmoedig en van die stryd uit te skakel. Ek sien uit na die wederkoms van die Here Jesus, en die groot oorwinning wat Hy oor die magte van die duisternis sal behaal.

Vrae

1.    Wat is die betekenis van die belydenis van sonde?

2.    Wat is ‘n heelhartige toewyding aan Christus?

3.    Waarom word die kruis as ‘n simbool van die Christendom beskryf?

4.    Verduidelik die rol van geloof in ‘n Christen se lewe, en sê ook wat ongeloof is.

5.    Hoe kan Satan jou mislei om van die pad van die Here af te wyk?

6.    Verduidelik hoedat die duiwel Christene aanval, en hoe ons hom kan teëstaan.

Prof. Johan Malan